Ես՝ անեզր,
բայց եզերքը ինձնով է որոշւում...
Ես՝ անկայուն,
բայց ցամաքի ամենակայուն չափանիշն եմ...
Ես՝ յարափոփոխ,
բայց նոյնն եմ ժամանակների սկզբից ի վեր...
Կռիւն ու պայքարը իմ կենսակերպն են,
բայց անկարող եմ ըմբոստանալ
ամենազօր Լուսնի դէմ...
Ինձնից է սկիզբ առնում կեանքը,
բայց իմ մէջ են մահն ու կործանումը...
Իմ մէջ լռութիւն է յարատեւող, բայց ձեր ականջախեցիներում
յաւիտեան հնչելու է Անհունի մռունչը՝
որպէս իմ երգ...
Կը փորձէք բանաձեւել իմ կազմութիւնը,
բայց ես անսահմանելի եմ...
Եւ իմ առեղծուածը
ջրահարսի դիւթիչ հայեացքով ձեզ միշտ կ'ուղեկցի...
Լուսինէ Աւետիսեան, 2003 թ.
|
|
Ծովը, 2002 թ. (օճառ, 7x4x3) |
|
|
|