22:54 ՀԱՒԱՏՈՒՄ ԵՄ | |
Ես հաւատում եմ ծիլերին գարնան, ամռան արեւին, 1992 թ. | |
|
Մեկնաբանութիւններ: 0 | |
Մի՞թէ Յաւերժութեան կէսն էլ յաւերժութիւն չէ, նրա կէսի կէսն էլ, եւ այսպէս շարունակ... Ուստի, ճշմարիտ է, որ մէկ վայրկեանն էլ յաւերժութիւն է։ Ով չի հաւատում այս ճշմարտութեանը, նա կարող է կորցնել Յաւերժութիւնը վայրկեան կորցնելու անհոգութեամբ... Յաւերժութեան կէսն էլ յաւերժութիւն է անկասկած...
© Լուսինէ Աւետիսեան, 201222:54 ՀԱՒԱՏՈՒՄ ԵՄ | |
Ես հաւատում եմ ծիլերին գարնան, ամռան արեւին, 1992 թ. | |
|
Մեկնաբանութիւններ: 0 | |