«Եթէ Փրկչի խոստման համաձայն՝ իրենից յետոյ պիտի գայ Մխիթարիչը, ուրեմն ամէն ինչ անյոյս է...»։ ©Լ. Աւետիսեան

ԲՈՎԱՆԴԱԿՈՒԹՅՈՒՆ

ԽՄԲԱԳՐԻ ԽՈՍՔԸ
ՆԱԽԱԲԱՆ
ԳԼՈՒԽ Ա - ՉՐԱՔՅԱՆԻ ԳԵՂԱԳԻՏԱԿԱՆ ՀԱՅԱՑՔՆԵՐԸ
ԳԼՈՒԽ Բ - ՉՐԱՔՅԱՆԻ ԱՇԽԱՐՀԱՅԱՑՔԸ
ԳԼՈՒԽ Գ - ԷՍՔԻԶՆԵՐ «ՆԵՐԱՇԽԱՐՀԻ» ՀԱՄԱՐ
ԳԼՈՒԽ Դ - ՉՐԱՔՅԱՆԻ ՈՃԻ ԱՌԱՆՁՆԱՀԱՏԿՈՒԹՅՈՒՆԸ
ԳԼՈՒԽ Ե - ԾՈՎԵՐԳՈՒԹՅՈՒՆ
ԳԼՈՒԽ Զ - ՉՐԱՔՅԱՆԻ ՍԻՐՈ, ԳԻՇԵՐՎԱ, ՄԱՀՎԱՆ ԵՐԳԵՐԸ-Ա
ՉՐԱՔՅԱՆԻ ՍԻՐՈ, ԳԻՇԵՐՎԱ, ՄԱՀՎԱՆ ԵՐԳԵՐԸ-Բ

ԲՈՎԱՆԴԱԿՈՒԹՅՈՒՆ

ՄՈՒՏՔ

Ա. Սենտ-Էքզյուպերի-Փոքրիկ իշխան.
     կյանքի շրջափուլերը հեքիաթի հայելում

Բ. Թիվը որպես երևակայության ֆիգուր

Գ. Մանկան արքետիպը և Փոքրիկ իշխանը

Դ. Փոքրիկ իշխանի դիցաբանական գծերը

Ե. Քաղաքակրթող հերոս

Լրացուցիչ

Ավետիսյան Լ.
Հավերժամանուկը։ Եր.։
Հեղինակային հրատարակություն, 2008։ - 98 էջ։

           Գիրքը նվիրված է Անտուան դը Սենտ-Էքզյուպերիի «Փոքրիկ իշխանը» հեքիաթի թաքուն շերտերի բացահայտմանը։ Թվաբանական, բանասիրական, բնական գիտությունների, առասպելաբանական, հոգեվերլուծաբանական գիտելիքների համադրմամբ նրբորեն բացվում են առաջին հայացքից աննկատելի բազմաթիվ հանգույցներ՝ սկզբից մինչև վերջ ընթերցողին պահելով բացահայտումների պարուրաձև ծիրում։

           Հատվածաբար տպագրվել է «ՈՒրբաթ» շաբաթաթերթում։
           Նվիրված է «Փոքրիկ իշխանի» ծննդյան 66-ամյակին։

Գուցէ ես, գուցէ դու,
Աշխարհին լոյս բերենք,
Մշուշից դուրս բերենք
Մոլորուած մի հոգու...

Այսօր յոգնել է այնքան Շունիկը սիրուն,
Չարաճճի պոչիկին բռնել էր ուզում,
Հիմայ քնած է անուշ Մօր տաքուկ գրկում,
Թաթով պոչիկն է բռնել բարի երազում...
 

"В Ереване живет и работает кандидат филологических наук с необычным увлечением..."

"Воображение и терпение - то, что нужно настоящему художнику...
Может быть самый необычный материал для своего творчества выбрала Лусине Аветисян..."

Երևակայությունն այն աներևույթ ալքիմիկոսն է, որն աննկատ փնջում է ճկուն սիլուետներ, թրթռուն ելևէջներ, բյուրեղացած մտորումներ ու խաղացկուն գուներանգներ` հաստատ համոզվածությամբ, որ փնտրված «փիլիսոփայական քարը» հենց այդ շաղախից պիտի ձուլվի:

«Իրատես de facto»-ի հյուրը ԼՈՒՍԻՆԵ ԱՎԵՏԻՍՅԱՆՆ է: Մեր առաջին զրույցը հայերեն առաջին տպագիր գրքի` 500-ամյա «ՈՒրբաթագրքի» աշխարհաբար թարգմանության և գիտական հրատարակության շուրջ էր: 
Գրքի բնօրինակի վերծանումը, թարգմանությունը, վանքերի մասին տեղեկատուն, անձնանունների և տեղանունների ցանկ-բառարանները, քարտեզը, Հակոբ Մեղապարտի հարթաքանդակը և գեղարվեստական ձևավորումը Լուսինե Ավետիսյանինն են:

Արվեստասեր հասարակությանը նա հայտնի է նաև իր օճառե քանդակներով, որոնք ցուցադրվել են «Նարեկացի» արվեստի միությունում, ապա Ժողովրդական արվեստի թանգարանում, «ՈՒրբաթ» մամուլի ակումբի ցուցասրահում, Կամերային երաժշտության տանը և մշակութային այլ կենտրոններում: Հրավերներ է ստացել Մոսկվայում ցուցահանդեսով ներկայանալու: Նրա աշխատանքները ներկայացվել են Մոսկվայի առաջին հեռուստաալիքով, ԱՊՀ երկրների Мир հեռուստատեսության Вместе + հաղորդաշարով, Мир ռադիոալիքով:

Նա ասում էր՝ լսէ՛ք, իսկ մենք չէինք լսում...
Նա ասում էր՝ նայէ՛ք, անիմաստ էր թւում...

Նա գնում էր հեռու ու սարերն էր ելնում,
Իր հաւատը տանում վճիտ աղբիւրներին,
Ու խմում էր երկար, բայց ծարաւն էր անյագ,
Ու կարօտն էր անմար՝ անտես ակունքների...